Kolejnym samochodem sprzedanym w ramach organizowanej przez RM Sotheby’s aukcji Le Castellet we Francji, jest Ferrari 250 GT Berlinetta Competizioneby Pinin Farina z 1955 roku. Pojazd ten zmienił właściciela w dniu 19 listopada 2021 roku – zwycięzca licytacji zapłacił 6 192 500 euro.

W 1955 roku, kiedy Ferrari wycofywało się z produkcji popularnego modelu 250 MM, słynna marka z Maranello wyprodukowała sześć prototypów 250 GT Berlinetta Competizione z długim rozstawem osi. Ten limitowany model był prekursorem słynnego 250 GT Berlinetta Tour de France, który zdominował Tour de France Automobile od połowy lat 50. do początku lat 60.

Berlinetta Competizione z karoserią Pinin Fariny, wykorzystywała platformę 250 Europa GT. Ferrari kontynuowało ewolucję serii 250 GT w kierunku najbardziej legendarnych modeli. 250 GT Berlinetta Competizione został zbudowany na podwoziu Tipo 508 o rozstawie osi 2600 mm i wyposażony w zaprojektowany przez Colombo silnik Tipo 112, jednostkę napędową typu small-block V12. Jako następca 250 MM, 250 GT Berlinetta Competizione miał zaadaptować i rozwinąć wiele z rozwiązań inżynieryjnych Ferrari zastosowanych we wcześniejszym samochodzie. 

Ten samochód – numer podwozia 0385 GT – ma elegancki kształt wcześniejszego modelu 250 MM i współczesnego 375 MM w stylu Berlinetta. Przednie zawieszenie jest niezależne i wyposażone w sprężyny śrubowe, a wskaźniki na desce rozdzielczej to Borletti Tipo 102 (375MM). W pojeździe tym zastosowano również bardziej zorientowane na rywalizację przesuwane szyby boczne zamiast tradycyjnego układu otwierania. Dla kontrastu, kolejne 250 GT były wyraźniejszą zapowiedzią kształtu nadwozia Tour de France Automobile 1957, z kanciastymi liniami i wlotami powietrza za przednimi nadkolami.

Zamówienie 250 GT Berlinetta Competizione również sygnalizowało kwitnącą współpracę między Ferrari i Pinin Fariną. Po ukończeniu prac w oryginalnym malowaniu Argento, samochód został zaprezentowany na Salonie Samochodowym w Turynie w 1955 roku. Pojawił się obok 250 Europa GT Coupé z 1954 roku, również zbudowanego przez Pinin Farinę.

Pierwszym właścicielem pojazdu o numerze podwozia 0385 GT był Luigi Bertett, ówczesny prezes Automobilklubu w Mediolanie. Ferrari miało jeszcze dwóch właścicieli we Włoszech, zanim zostało wysłane w styczniu 1964 roku do nowego nabywcy w Atenach, w Grecji. Niestety samochód brał udział w wypadku drogowym w 1965 roku. W 1975 roku przedsiębiorczy Amerykanin Stephen Barney, który mieszkał w Rzymie, uratował pojazd i sprowadził go do rodzinnych Włoch, wysyłając do oficjalnego warsztatu Ferrari w Modenie i poddając renowacji, która została udokumentowana.

W 1983 roku samochód został sprzedany znanemu kolekcjonerowi Brianowi Brunkhorstowi z Wisconsin, który trzymał go przez kilka lat przed sprzedaniem go kolejnemu kolekcjonerowi – Hartmutowi Ibindze z Niemec. W obu przypadkach 0385 GT dzielił przestrzeń garażową z Ferrari 250 GTO oraz innymi cennymi skarbami. Pojazd w późnych latach 80. przeniósł się do Japonii, przed przybyciem do Wielkiej Brytanii na początku lat 90. To właśnie w tym czasie kolor nadwozia zmienił się z oryginalnego srebrnego na czerwony. W 1995 roku brytyjscy specjaliści od marki – Talacrest – przeprowadzili kompletną odbudowę silnika, która została udokumentowana w dokumentacji historycznej przedstawionej wraz z samochodem.

Pod koniec lat 90. pojazd sprzedano francuskiemu kolekcjonerowi, a następnie przeszedł w ręce pana Guikasa ponad dziesięć lat temu. Aukcja RM Sotheby’s była pierwszym publicznym występem tego egzemplarza od kilkudziesięciu lat. To jeden z najlepiej zachowanych ze wszystkich wczesnych prototypów 250 GT Berlinetta Competizione.

Wśród pojazdów sprzedanych podczas The Guikas Collection były również: Ferrari 456M GT, Ferrari 360 Challenge, Autobianchi 500 Giardinierę i Maserati Ghibli SS 4.9 Coupe by Ghia, Maserati Ghibli 4.7 Spyder by Ghia i Ferrari F430 GTC.

Autor: Tomasz Nowak

Zdjęcia: RM Sotheby’s