fbpx
Napisz do nas! redakcja@forzaitalia.pl

Świetnie zachowane Ferrari 625 TRC Spider by Scaglietti trafiło na sprzedaż

Świetnie zachowane Ferrari 625 TRC Spider by Scaglietti trafiło na sprzedaż

Ferrari 625 TRC Spider by Scaglietti jest do kupienia za pośrednictwem RM Sotheby’s. Auto znajduje się w Kalifornii, a jego cena może zostać udostępniona na indywidualną prośbę.

Ukończone 26 czerwca 1957 r. (podwozie 0680 MDTR) było ostatnim z 625 TRC von Neumanna i w przeciwieństwie do wcześniejszego samochodu (0672 MDTR), odebrał go w Europie z planem rywalizacji w wybranych rundach Górskich Mistrzostw Europy. Debiutując w Gaisberg hillclimb w rodzinnej Austrii 15 sierpnia, von Neumann z czasem 10 minut i 29,2 sekundy zajął 7. miejsce w klasyfikacji generalnej, a 10 dni później w Lenzerheide w Grosser Bergpreis der Schweiz, von Neumann uplasował się na 2. miejscu w klasie z czasem 7 minut i 23,6 sekundy. 625 odróżnia się od swojego 2-litrowego rodzeństwa podwójnymi garbami na masce, aby pomieścić większy silnik.

Wkrótce po przybyciu do Kalifornii pojazd został skonfigurowany w kultowych barwach von Neumanna, ciemnosrebrnych z czerwonym środkowym pasem, osłoną aerodynamiczną po stronie kierowcy i osłoną dla pasażera. Początkowo nosił tymczasową włoską tablicę rejestracyjną (BO 84689), pozostałość po pobycie w Europie. Samochód był również wyposażony w czerwone skórzane fotele z klasyczną białą lamówką, charakterystyczną dla wielu egzemplarzy 250 Testa Rossa. Debiutując w Ameryce Północnej na inauguracyjnym spotkaniu w Laguna Seca w listopadzie 1957 roku, był trzymany w rezerwie na wyścig wstępny. Ostatecznie von Neumann poprowadził go z doskonałym skutkiem w głównym wydarzeniu, prowadząc przez większość wyścigu, aż do momentu, gdy kłopoty ze skrzynią biegów spowodowały, że mocno zwolnił kilka okrążeń przed końcem, przez co stoczył walkę o drugą lokatę.

Był to jedyny występ auta w Kalifornii w 1957 roku, ale siostrzany samochód ścigał się z wielkim sukcesem przez cały 1957 rok, odnosząc 15 zwycięstw na Zachodnim Wybrzeżu i w Nassau Speed Weeks. Szanowane czasopismo Road & Track przeprowadziło test drogowy modelu 625 w swoim grudniowym wydaniu, w którym von Neumann i Richie Ginther ocenili samochód jako „… najlepiej prowadzący się i najłatwiejszy ze wszystkich Ferrari do jazdy torowej”.

Przed sprzedażą 625 TRC, 2,5-litrowy silnik (numer wewnętrzny 3) został usunięty. Trafił on do Pete’a Lovely’ego w stanie Waszyngton, który zamontował go w jednomiejscowym Cooperze Type 51 Freda Armbrustera, anglo-włoskiej hybrydzie biorącej udział w Grand Prix USA w 1960 roku. TRC został sprzedany bez silnika i skrzyni biegów Stanowi Sugermanowi z Phoenix w Arizonie, który zlecił Jimowi Connorowi zamontowanie wszechobecnej jednostki Chevroleta Small-block V-8 przed wyścigiem CSCC, który odbył się w Santa Barbara pod koniec maja 1960 roku. Sugerman odebrał dostawę Maserati Tipo 61 (2452) w czerwcu 1960 roku dla Connora do wyścigów; starsze Ferrari zostało zgłoszone w Pomonie w tym samym miesiącu dla Chalmers Hall, ale nie ukończyło wyścigu z powodu pękniętego przewodu paliwowego i spędziło resztę roku na naprawie. Uzyskawszy licencję wyścigową w kwietniu 1961 r., Sugerman rozpoczął kampanię Ferrrari w tym samym roku.

Kolejnym właścicielem był Phil Sledge z Burlingame w Bay Area w Kalifornii. Na początku lat 70. pojazd trafił do Richarda L. Haskella, zawodowego łyżwiarza mieszkającego wówczas w Salt Lake City w stanie Utah, który w tym samym czasie posiadał różne Ferrari (w tym 275 GTB i 246 GT Dino).

Prawnik i kolekcjoner Ferrari – Ed Niles – był kolejnym właścicielem. Skrupulatnie prowadzący dokumentację, a także członek-założyciel FCA, Niles kupił samochód od Haskella 22. lutego 1972 r. i pożyczył go historykowi Millerowi Markowi Deesowi na wyścig Virginia City Hillclimb. Niles sprzedał TRC Johnowi McCainowi 31. lipca 1973 r., który z kolei przekazał go Sidowi Colbergowi – kolekcjonerowi z San Francisco, w 1976 r., zanim trafił do Boba Taylora prowadzącego sklep w Bay Area specjalizujący się we wczesnych modelach Ferrari. Taylor podobno zainstalował silnik Tipo 128F V12 i wprowadził samochód na rynek w połowie 1979 roku. Zdjęcia samochodu z tych okresów znajdują się w obszernej dokumentacji historycznej towarzyszącej temu samochodowi.

Większość starych samochodów wyścigowych cierpliwie czeka na wybawcę, który je uratuje, a w przypadku opisywanego Ferrari był nim dr Michael Callaham. Przyciągnięty wspaniałymi liniami TRC dr Callaham przejął projekt w 1981 roku i rozpoczęła się epicka renowacja, która trwała prawie pięć lat, zanim Ferrari powróciło do dawnej świetności. Opierając się na dostępnych dowodach, w tym listach od sekretarki Johna von Neumanna, byłego mechanika Harolda Broughtona, a nawet Eda Nilesa, dr Callaham wierzył, że jego 625 był w rzeczywistości samochodem, w którym von Neumann ścigał się z 3-litrowym silnikiem V12 i należycie przystąpił do przywracania samochodu do tej konfiguracji, używając bloku silnika 250 i czterobiegowej skrzyni biegów. 

Auto powróciło na tory Kalifornii w 1985 roku, stając się stałym bywalcem corocznych historycznych wyścigów Monterey odbywających się w Laguna Seca aż do 2011 roku, wraz z licznymi występami w Sears Point, a nawet rajdami, takimi jak Colorado Grand. Ferrari mogło być bardzo konkurencyjnym zabytkowym samochodem wyścigowym, ale nie przeszkodziło mu to w otrzymaniu zaproszenia do pojawienia się na trawniku słynnego Pebble Beach Concours d’Elegance w 1995 roku, w ramach obchodów rocznicy marki w tym roku.

Dr Callaham nigdy nie poddał się w swoim dążeniu do ponownego połączenia pojazdu z odpowiednim silnikiem, a marzenie to zostało ostatecznie zrealizowane w miesiącach poprzedzających sprzedaż TRC w 2012 roku. Oryginalny silnik spędził dziesięciolecia w kolekcji Pete’a Lovely’ego w Tacomie w stanie Waszyngton, zanim został sprzedany przez pośrednika Mike’a Sheehana kolekcjonerowi Nickowi Colonnie w 1998 roku jako zapasowy do jego 500 TRC (podwozie 0670 MDTR). Zarówno 0670, jak i zapasowy silnik dołączyły do kolekcji Chrisa Coxa w 2006 roku, a on zachował jednostkę (wraz z zapasową skrzynią biegów o wewnętrznym numerze MD 16) po sprzedaży TRC w 2008 roku, aż do zawarcia umowy o ponownym połączeniu silnika (wraz ze wspomnianą skrzynią biegów nr MD 16) z 0680 MDTR. Historia oryginalnego silnika została obszernie udokumentowana, a plik jest dostępny na stronie przedmiotu aukcyjnego.

Autor: Tomasz Nowak

Zdjęcia: RM Sotheby’s

Previous post
100 000 dolarów – za tyle można kupić Fiat 500 Jolly z 1959 roku
Next post
Lancia Sport Prototipo Zagato jest na sprzedaż za pośrednictwem RM Sotheby’s

No Comment

Leave a reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

*

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Back
SHARE

Świetnie zachowane Ferrari 625 TRC Spider by Scaglietti trafiło na sprzedaż