Niewiele osób słyszało o Ferrari 288 GTO Evoluzione. Jeszcze mniej miało okazję zobaczyć ten samochód na żywo. To wyjątkowy projekt w portfolio włoskiej marki z Maranello – został opracowany z myślą o startach w rajdowej grupie B, jednej z najbardziej ekscytujących w całej historii motorsportu…
W tamtych czasach inżynierowie mieli prawdziwe pole do popisu – nie istniały bowiem jakiekolwiek większe ograniczenia dotyczące samochodów. W efekcie producenci tworzyli prawdziwe drogowe bestie. Jednak Ferrari trochę spóźniło się z modelem 288 GTO Evoluzione lub FIA pospieszyło z rozwiązaniem legendarnej grupy B, co nastąpiło w 1986 roku. Właśnie ta decyzja pozbawiła wyjątkowy model z Maranello szans na rywalizację w innymi producentami na trasach rajdów.
Nawet jak na dzisiejsze czasy Ferrari 288 w odmianie Evoluzione na samym papierze sprawia ogromne wrażenie. Turbodoładowany silnik V8 o pojemności 2855 cm³ „wyciska” potężną moc 650 KM przy 7500 obr./min. Ważący 940 kilogramów pojazd jest w stanie pomknąć z zawrotną prędkością 370 km/h. Uzyskanie tak niskiej masy było możliwe za sprawą wykorzystania na dużą skalę lekkich komponentów – z włóknem węglowym na czele.
Ogromny nacisk położono także na aerodynamice – sztab ludzi spędził sporo godzin w tunelu aerodynamicznym dopracowując każdy element karoserii. Równie istotne było zadbanie o odpowiednie chłodzenie oraz siłę docisku.
Twórcy tego modelu nie mieli wątpliwości co do jego potencjału. Pod pomysłem na ten zwariowany projekt podpisał się sam Enzo, więc wszystko musiało zostać dopięte na ostatni guzik. W zamyśle 288 Evoluzione miało być pierwszym dopuszczonym do ruchu supersamochodem zdolnym przekroczyć magiczną barierę 200 mil na godzinę, czyli około 320 km/h.
Powstało zaledwie 6 egzemplarzy rajdowego Ferrari grupy B co sprawia, że to auto jest jeszcze bardziej wyjątkowe. Jeden z nich został przekształcony w prototypową wersję F40.
Autor: Tomasz Nowak
Zdjęcia: Materiały prasowe
1 Comment
Hmmm… Nie do końca tak…
Nowy podział na grupy obowiązywał od 1982 r. nie tylko w rajdach, ale i w wyścigach samochodów sportowych. Ferrari GTO było konstruowane z myślą właśnie o wyścigach, a na tor wyjechałoby w formie GTO Evoluzione. Z resztą na pierwszy rzut oka widać raczej torowy charakter tego samochodu. Niskie zawieszenie, dociągnięty niemal do ziemi przedni spojler, aerodynamik nastawiona na mocny docisk to cechy lepiej sprawdzające się w wyścigach niż rajdach.
Nad podobnymi samochodami grupy B pracowało Porsche (961 na bazie 959 – Niemcy jednak nie zadali sobie trudu homologowania tego auta), Lamborghini (Countach 5000 QV), czy Jaguar (który ukończył swojego XJ220 z kilkuletnim opóźnieniem).
Ferrari nie było nigdy specjalnie zainteresowane rajdami we współczesnej formie. Epizod z rajdowym 308 GTB grupy 4/grupy B był prywatnym przedsięwzięciem Michelotto.
Co ciekawe w wyścigach grupa B (plasująca się gdzieś pomiędzy grupą 4 a grupą 5 i zastępująca obie) nie zyskała popularności. Istniała, bo producenci update’owali swoje wyścigów klasy 4, a niektórzy nawet adaptowali samochody rajdowe (Lancia, Ford), ale generalnie zainteresowanie było niewielkie. Ci, którzy podjęli to wyzwanie robili to tak powoli, że nie zdążyli przed likwidacją tej grupy…