13 lutego 2021 roku na aukcji RM Sotheby’s w Paryżu sprzedano Ferrari 250 GTE 2+2 Series III by Pininfarina z 1963 roku. 

Pierwszy produkcyjny czteromiejscowy model Ferrari, 250 GTE, został po raz pierwszy zaprezentowany publiczności podczas 24-godzinnego wyścigu Le Mans w 1960 roku, gdzie był wykorzystywany przez organizatorów. W tamtym czasie dominacja Ferrari w sportach motorowych była niezaprzeczalna, ale dzięki 250 GTE firma chciała przyciągnąć nowych nabywców oczekujących bardziej wyrafinowanych wrażeń z jazdy. 

Oficjalna premiera miała nastąpić kilka miesięcy później, podczas Salonu Samochodowego w Paryżu. Model ten uznano za prawdziwego rywala dla samochodów podobnej klasy, wytwarzanych przez Astona Martina i Maserati. 250 GTE szybko stał się jednym z najlepiej sprzedających się pojazdów Ferrari – w latach 1960-1963 wyprodukowano 954 egzemplarze.

Dostarczony w marcu 1963 roku, o numerze podwozia 4295, 250 GTE był 735. wyprodukowanym egzemplarzem i 81. z zaledwie 300 sztuk z ostatniej, trzeciej serii. Pierwotnie wykończony w kolorze Grigio Argento (18940 M) i ze skórzaną tapicerką Pelle Nera (VM 8500), trafił  do Franco-Brittanic Auto’s, oficjalnego import Ferrari z Francji, mieszczącego się tuż pod Paryżem.

Pierwszym zarejestrowanym właścicielem 250 GTE był pan Jean-Philippe Salmson z Neuilly, który odebrał samochód 2 kwietnia 1963 roku i zarejestrował go na francuskich tablicach rejestracyjnych 38 NJ 75. Dwa lata później odnotowano, że samochód wrócił do Franco-Brittanic w celu przeprowadzenia remontu mechanicznego. W marcu 1966 roku pojazd został sprzedany drugiemu właścicielowi i zarejestrowany na firmę Verreries Lefebure, zachowując swój oryginalny numer rejestracyjny. Drugi serwis odbył się we wrześniu tego samego roku w firmie Franco-Brittanic.

Kupiony przez trzeciego właściciela w czerwcu 1968 roku, nr podwozia. 4295 GT przeniósł się na południe do Bordeaux, gdzie został przerejestrowany. Pojazd pozostał u niego do kwietnia 1979 roku, kiedy to został nabyty przez Gilberta Noury z Normandii i ponownie doczekał się nowych numerów rejestracyjnych. Pan Noury zachował samochód przez osiem lat, po czym sprzedał go Michelowi Maumont z Evry w sierpniu 1987 roku,. Auto było widziane we Włoszech w listopadzie 1998 roku – zyskało nowy czerwony kolor, za to wnętrze pozostało oryginalne i przeszło proces renowacji..

Wraz z kolejnym właścicielem, 250 GTE w końcu opuściło Francję – nabywcą był dealer Christiano Luzzago z Roncadelle we Włoszech. Luzzago wystawił samochód na sprzedaż w kwietniu 2002 roku i do tego momentu został on w pełni odrestaurowany i przywrócony do oryginalnej kombinacji kolorów, choć nadal nosił ostatnie francuskie tablice rejestracyjne. Auto pozostało we Włoszech – wpierw stało się własnością mediolańskiej firmy Finsei S.r.l, po czym trafiło do Júliusa Horvátha w listopadzie 2012 roku. Pojazd poddano renowacji mechanicznej. 

W momencie sporządzania dokumentacji na potrzeby aukcji, pojazd był zarejestrowany na Słowacji.

Autor: Tomasz Nowak

Zdjęcia: RM Sotheby’s