Za pośrednictwem RM Sotheby’s wystawiono na aukcję Lamborghini Diablo VT z 1994 roku. Cena wywoławcza w wysokości 350 000 dolarów okazała się za wysoka, pomimo spekulacji ekspertów, którzy sugerowali sprzedaż auta nawet za 450 000 dolarów. Ostatecznie auto z Sant’Agata Bolognese nie znalazło nowego domu.

Gdy lata 80. zbliżały się ku końcowi, Lamborghini – nieokrzesany włoski producent samochodów, który zyskał swoją dziką reputację dzięki rewolucyjnej Miurze, a następnie ugruntował ją zuchwałym Countachem – zdało sobie sprawę, że firma potrzebuje nowego wściekłego byka, aby utrzymać swój status i rozgłos. Trzy tygodnie po rozpoczęciu nowej dekady, 21 stycznia 1990 r., zespołowi z Santa’Agata Bolognese udało się osiągnąć swój cel wraz ze skandalicznym Diablo.

Z aluminiową karoserią zaprojektowaną przez słynnego Marcelo Gandiniego i dopracowaną przez firmę macierzystą Chrysler (która przejęła Lamborghini w 1987 roku), Diablo natychmiast stało się samochodem zdobiącym plakaty nowego pokolenia entuzjastów – wielu z nich doceniło radykalne nowe Lamborghini po wirtualnym doświadczeniu go w grach wideo z epoki. Diablo nadal wykorzystywało układ silnika Countacha. Jednostka V12 miała teraz pojemność 5,7 litra i rozwijała 485 KM. Na dostatecznie długiej prostej pojazd był w stanie pomknąć z prędkością 330 km/h.

Jednak to pojawienie się napędu na wszystkie koła w 1993 roku sprawiło, że Lamborghini z egzotycznego plakatu z dziecięcej sypialni stało się prawdziwym cudem techniki. VT wykorzystywał wersję napędu na wszystkie koła SUV-a LM002 „Rambo Lambo”, aby zapewnić doskonałą trakcję i przyspieszenie. System ten wniósł mile widzianą dawkę technologicznego wyrafinowania do marki, która stała się najbardziej znana z ekstrawaganckiej stylizacji i oszałamiających osiągów.

Ukończony 3. grudnia 1993 r. jako egzemplarz przeznaczony na rynek włoski samochód został wykończony w kolorze Silver Mist ze skórzanym wnętrzem Nero i wyposażony w elektryczne szyby, klimatyzację i system stereo Alpine.

Po ukończeniu (podwozie 12970) było wykorzystywane jako jeden z samochodów prasowych Lamborghini, było używane do wielu testów i prób, spośród których żadna nie była bardziej znana niż zmiana mistrza Formuły 1 Michaela Schumachera za kierownicą dla niemieckiego magazynu Auto Bild w 1994 roku. Po pokonaniu innych współczesnych supersamochodów na torze testowym, Schumacher był pod wrażeniem dostarczanej mocy, dźwięku i prowadzenia samochodu zauważając, że samochód jest bardziej cywilizowany niż wskazuje na to wygląd. Do sprzedaży dołączone są wycinki prasowe ze wspomnianego testu.

Od czasu przejścia w prywatne ręce samochód miał zaledwie dwóch właścicieli i pozostaje w wyjątkowo dobrze zachowanym stanie. W marcu 2021 roku został poddany kompleksowemu serwisowi przez techników z André Nout Classic Car Services w Dirksland w Holandii. Udokumentowane prace obejmowały wymianę oleju silnikowego i filtra, nowe świece zapłonowe, czujnik ciśnienia oleju, a także czyszczenie silnika i wtrysków. W lipcu 2024 roku samochód przeszedł serwis Lamborghini Miami, który obejmował montaż nowego zestawu opon Pirelli PZero. Po przeglądzie Diablo zostało przekazane do Lamborghini Polo Storico w celu certyfikacji. Sprzedaż uzupełnia książka serwisowa, broszura fabryczna i kolekcja instrukcji obsługi ze skórzanym portfelem.

Autor: Tomasz Nowak

Zdjęcia: RM Sotheby’s