Jedyny egzemplarz Alfa Romeo TZ-1 z fabrycznym dachem typu double-bubble trafił na rynek kolekcjonerski po 34 latach opieki ze strony pasjonata klasyków i wyścigów vintage. Auto, oznaczone numerem nadwozia 750061, to 61. z 117 wyprodukowanych egzemplarzy modelu TZ-1, który dla wielu miłośników marki Alfa Romeo uosabia szczytowy etap rozwoju czterocylindrowej linii modelowej.

Unikatowy status tego egzemplarza podkreśla nie tylko jego rzadka konfiguracja karoserii, lecz także barwna historia pierwszego właściciela, którym był Dmitrij Nabokov – syn słynnego pisarza Vladimira Nabokova, autora takich klasyków literatury jak Lolita czy Blade ognie.

Choć Dmitrij Nabokov był synem jednego z najsłynniejszych pisarzy XX wieku, był kimś znacznie więcej: uznanym tłumaczem, akademikiem, sportowcem, a także aspirującym śpiewakiem operowym, który miał okazję występować u boku Luciano Pavarottiego. Na dodatek, Nabokov był zapalonym miłośnikiem samochodów sportowych – w swoim garażu miał m.in. Triumphy, Bizzarrini, Dodge’a Vipera, MG i kilka Ferrari.

Samochód powstał w kwietniu 1964 roku i został wykończony w kolorze Bianco z wnętrzem obitym czarną skórą. Nabokov, mierzący niemal dwa metry w kasku wyścigowym, miał osobiście zażyczyć sobie dachu double-bubble – typowego dziś dla nadwozi Zagato, lecz w tamtych czasach niezwykle rzadkiego.

Auto niemal natychmiast trafiło na tor. Przygotowaniem do startów zajął się włoski kierowca i tuner Carlo Facetti. Na przestrzeni półtora sezonu Nabokov wystartował w 23 wyścigach, zdobywając liczne zwycięstwa w klasie i miejsca na podium, w tym 4. miejsce w klasie GT 1.6 w wyścigu 1000 km Monzy w 1965 roku.

Po europejskim etapie wyścigowej kariery auto zostało sprzedane do Australii, gdzie trafiło najpierw do kierowcy i dealera Aleca Mildrena, a następnie do Maxa Brunninghausena z Sydney. W 1966 roku TZ-1 wygrał wyścig Warwick Farm International, startując w barwach Brunninghausena w ramach słynnego cyklu Tasman Championship.

W późniejszych latach samochód kilkakrotnie zmieniał właścicieli i przechodził modyfikacje – m.in. przemalowanie na kolor brązowy i montaż nowego silnika w 1968 roku przez Roya Comptona. W tym samym roku pojazd został jednak zdyskwalifikowany przez australijskie władze wyścigowe z powodów technicznych.

Na przestrzeni dekad pojazd trafił do Stanów Zjednoczonych, gdzie został przywrócony do specyfikacji wyścigowej i brał udział w takich imprezach jak Moroso, Sebring czy Watkins Glen. W 2015 roku wykonano kompleksową odbudowę silnika w specjalistycznym warsztacie PHP Racengines w stanie Illinois.

Dziś samochód jest oferowany bez ceny minimalnej, a jego historia jest starannie udokumentowana – obejmuje katalog części, instrukcje obsługi, korespondencję właścicieli i rachunki serwisowe. Auto można uznać zarówno za doskonałą bazę do pełnej rekonstrukcji w wersji fabrycznej, jak i gotowy eksponat na wydarzenia klubowe czy konkursy elegancji.

Organizatorzy sprzedaży kolekcji Quadrifoglio zachęcają do wzięcia udziału w licytacji tego przedmiotu:

Rzadko zdarza się, by tak wyjątkowy egzemplarz łączył w sobie zarówno oryginalność techniczną, jak i niespotykany rodowód kulturowy. To coś więcej niż samochód – to fragment historii sportu i literatury w jednym.

Autor: Tomasz Nowak

Zdjęcia: RM Sotheby’s