Giotto Bizzarrini – ikona przemysłu motoryzacyjnego, odpowiedzialna za prace m.in. nad Ferrari 250 GTO oraz silnikiem V12 Lamborghini – zmarł 13 maja w wieku 96 lat.

Bizzarrini Design, odrodzona firma motoryzacyjna nosząca imię Giotto, opublikowała na Instagramie wiadomość o śmierci Giotto tuż przed jego 97. urodzinami. Bizzarrini był zaangażowany w wiele interesujących projektów. Karierę motoryzacyjną rozpoczął w 1953 roku, kiedy dołączył do Alfa Romeo po ukończeniu studiów na uniwersytecie w Pizie w tym samym roku. Pracował nad programem rozwoju modelu Giulietta, zanim ostatecznie został kierowcą testowym i inżynierem bardziej eksperymentalnych projektów marki. W nagrodę za wysiłki w Alfie został zatrudniony w Ferrari w 1957 roku.

Podczas pracy na stanowisku głównego inżyniera w Maranello, Bizzarrini miał swój udział w stworzeniu najbardziej kultowego i cennego samochodu marki: 250 GTO. Mówi się, że rozwój projektu rozpoczął się od 250 GT z krótkim rozstawem osi, który Bizzarrini pomógł przekształcić w prawdziwego pogromcę w sportach motorowych. Lepszy rozkład masy, przeniesiony silnik, sucha miska olejowa i przerobiona aerodynamika pomogły poprawić osiągi samochodu na torze. 

Bizzarrini nie pracował jednak w Ferrari, gdy Il Mostro wchodziło do produkcji, ponieważ opuścił firmę w 1961 roku. Model 250 GTO zwyciężył w klasie FIA powyżej 2000 cm³ dla producentów GT w latach 1962, 1963 i 1964. Zbudowano tylko 36 egzemplarzy, które dziś pozostają jednymi z najdroższych samochodów na świecie.

Bizzarrini kontynuował swoje wpływy w świecie motoryzacji jako niezależny inżynier przed utworzeniem Societa Autostar w 1962 roku. To właśnie za pośrednictwem Societa Autostar podczas krótkotrwałej współpracy pomógł opracować modele takie, jak: Iso Rivolta i Grifo. W tym samym czasie inny włoski producent samochodów sportowych zwrócił się o pomoc w rywalizacji z Ferrari: Ferruccio Lamborghini.

To właśnie Bizzarrini opracował pierwszy silnik V12 dla Lamborghini, który zadebiutował w modelu 350 GT. 3,5-litrowe V12 rozpoczęło swoje życie jako jednostka mogąca osiągnąć nawet 9800 obr./min. Ferruccio dążył do stworzenia bardziej „cywilnego” silnika do użytku ulicznego, dlatego inżynierowie marki współpracowali z Bizzarrinim, aby go nieco ucywilizować. Motor obrócono w poprzek i umieszczono w położeniu centralnym w Miurze, dając początek pierwszemu na świecie supersamochodowi z takim układem jednostki. Architektura jednostki V12 Bizzariniego przetrwała aż do zakończenia produkcji Murcielago ponad dekadę temu.

Giotto sprzedawał swoje własne samochody sportowe pod szyldem Bizzarrini SpA, firmy powstałej z Societa Autostar. Bizzarrini 5300 GT Strada pojawił się w 1964 roku, bazując na platformie Iso Rivolty. Pod maską znajdował się 5,4-litrowy silnik V8 pochodzący od Chevroleta i generujący 365 KM. W następnym roku Bizzarrini 5300 GT wygrał swoją klasę w 24-godzinnym wyścigu Le Mans. Wyprodukowano jedynie 133 egzemplarze tego modelu, dzięki czemu jest on dziś niezwykle cenny. 

Niedawno nazwa Bizzarrini po raz kolejny została dołączona do nowego supersamochodu. Znany po prostu jako Giotto, napędzany silnikiem V12 supersamochód ma na celu uhonorowanie niesamowitej kariery i osiągnięć jego imiennika. 

Autor: Tomasz Nowak

Zdjęcia: Wikipedia (Public Domain)